"Σ' ετούτο τ' άγιο χώμα, τα δάκρυα κυλούν,
αυτών που σ' αγαπάνε, αυτών,
που για σένανε πονάνε.
Ψίθυροι στα πόδια σου, σαν
φύλλα που θροΐζουν,
ο φόβος ειν' πιο δυνατός,
άκου τους, άμοιροι,
δεν γνωρίζουν.
Τα μάτια μου υψώνω, κρυφά
απ' το μπουλούκι,
τον ουρανό με αγάπη, με πόνο
τον κοιτάς,
άφεση ζητάς,
για αυτούς που σε σταυρώσαν,
κακία δε κρατάς.
Μουντός ο ουρανός, δακρύζει,
Κύριε και Θεέ μου, για σένα,
στο σκότος τη πλάση τη βυθίζει.
Στο νου μου ακόμη η βοή,
του όχλου το μίσος, η φωνή,
σαν κραυγές πολέμου αντρών,
Άρον άρον, σταύρωσον αυτόν."
Θανάσης Καλλονιάτης - 2022 - Κατοχυρωμένο
