"Αναμνήσεις στου μυαλού μου τη θαμπάδα,
στο πέρασμα των χρόνων λησμονημένες χαρακιές,
σκόρπια σύννεφα απ' τα ανέμου την ανάσα ,
θύμησες παλιές, ξεχασμένες αγκαλιές.
Στης ζωής μου το σεργιάνι, ανάμνηση θολή,
η πρώτη σου αγκαλιά,
το πρώτο σου φιλί,
παιδιών αγάπη,
όμορφη, αγνή,
προδομένη απ' της νιότης την ορμή.
Στα μισά φτασμένος, πίσω
δε κοιτώ,
αγάπες, έρωτες, δε θέλω να μετρώ,
στη περασιά του χρόνου,
το στίγμα μου, το άμορφο,
κοιτώ,
συγχώρεση γυρεύω απ' aνθρώπους,
και Θεό".
Θανάσης Καλλονιάτης - Κατοχυρωμένο Σεπτέμβριος 2022