"Το πόνο κατάματα σα τον κοιτάς,
απόμακρος, βουβός, φαντάζει τούτος,
στολισμένος με δάκρυα, δανεικά,
γοργά γερνάς,
μα λησμονάς, θύμησες παλιές,
σκουριασμένες απ' το χρόνο.
Σα θες, συμπόνια να πουλήσεις,
ψυχές να αγκαλιάσεις,
τραχιές γινήκαν τούτες,
στο άγγιγμα πληγώνουν,
αισθήματα πολύχρωμα σκοτώνουν,
την καρδιά θολώνουν,
αλλοίμονο σταυρώνουν.
Απ' του Σταυρού την κορυφή,
καθάρια είναι ούλα,
απλόχερα, απρόσμενα δοσμένα,
σπαρτά της μοίρας απλωμένα,
απ' των ματιών μας τη δειλή γωνιά,
φιλόδοξα κρυμμένα".
Θανάσης Καλλονιάτης Κατοχυρωμένο Μάρτιος 2023