"Δάκρυα απ τα μάτια σου,
όχι λύπης, όχι χαράς,
μα μετανοίας, βαθιάς,
των αμαρτιών σου, κρυφός σεβντάς.
Κατάματα κοιτάς την λευτεριά, λύτρωσης απανεμιά,
του μίσους δε γίνηκες καμβάς
του αγαθού Κύριου μας,
τα πόδια φιλάς.
Άφεση ποθούν,
η σάρκα, η ψυχή, η καρδιά σου,
τα λόγια, το άγγιγμα ζητούν,
τη κλειδωνιά του παραδείσου να ανοίξουν,
για σε αμαρτωλή,
οι αμυγδαλιές των ουρανών να ανθίσουν".
Θανάσης Καλλονιάτης Κατοχυρωμένο 2023