"Στο νου μου τριγυρνάς,
πλανεύτρα της καρδιάς μου,
δε σταματάς,
σειρήνας τραγούδι τα λόγια σου ξανά,
τρυπάνε, της ψυχής τα βαθιά,
φως ζητώ, στου σκοταδιού μου τα μουντά.
Απέναντι θωρώ το δειλινό,
λύτρωση ζητώ,
στου κόσμου τα απρόσμενα τα θέλω,
νερό γλυφό κερνάς, χαμογελάς,
και όλο βυθίζομαι εγώ,
στης σκοτεινιάς μου το κενό.
Τα λόγια σου γυμνά,
απανεμιά,
του μυαλού γεννήματα στερνά,
απατηλά ζητώ τον ουρανό,
να πετάξω, να γελώ,
απ' τούτα τα σάπια δεσμά,
να λευτερωθώ".
Θανάσης Καλλονιάτης Κατοχυρωμένο 2023