"Δυο λέξεις σε χαρτί παλιό,
της καρδιάς μου ράγισμα θωρώ,
του γέλιου σου με σκύβει η βοή,
στο τέρμα του δρόμου, αναζητώ ζωή.
Στα χαμένα γυρεύω τις σκιές,
αγγίζω της καρδιάς μου τις σχισμές,
τη λύτρωση κοιτώ στο ουρανό,
αλίμονο, στο νου μου δαιμόνων ουρλιαχτό"
Θανάσης Καλλονιάτης ©2024
