Ο κόλπος της Γέρας. Μια θαλασσινή αγκαλιά γεμάτη αναμνήσεις της εφηβείας και της αθωότητας των νεανικών μου χρόνων.
Στο νου μου έρχονται, όλα εκείνα τα ανέμελα καλοκαιρινά μεσημέρια που η παλιοπαρέα πήγαινε στα Θέρμα, ή στα Λευκάρια για μπανάκι. Χωρίς ομπρέλες χωρίς ξαπλώστρες ο ένας δίπλα στον άλλον όλοι μια παρέα μακριά από ευθύνες και " βάρη" της ζωής.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τα απογεύματα στο Πέραμα και στην Ευρειακή στα Πηγαδάκια, για το απογευματινό καφεδάκι μας.
Ανεξίτηλα γραμμένα στο νου μου τα βράδια για ποτάκι στο Shalimar εκεί κάπου πηγαίνοντας για τα Λουτρά, παρέα με τις κοπελιές του χωριού μας αλλά και τις "Αθηναίες" - έτσι λέγαμε τα κορίτσια που έρχονταν διακοπές για το καλοκαίρι - μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα του χωριού, με θέα το πανέμορφο τούτο κόλπο και τα φώτα από τα χωριά της Γέρας.
Αναμνήσεις που θα ενώνουν διαφορετικούς ανθρώπους που στο πέρασμα των χρόνων ακολούθησαν διαφορετικά μονοπάτια .....
Φωτογραφία-Κείμενο:Θανάσης Καλλονιάτης
