-----------------
-//- Αρχοντόπουλο του Νότου -//-
"Σαν σε πρωτοαντίκρισα, ασπρόμαυρη
η μορφή σου,
ασπρόμαυρες οι εκκλησιές καντούνια
ζηλευτά,
τη "βόλτα" σου εγύριζαν πανώριες
κοπελιές σου,
μαγεία το χαμόγελο, βάλσαμο
στη καρδιά.
Καταμεσής σου φύλακας, πύργος
τρανός, αιώνιος,
τους πειρατές εκράταγε, χρόνια
αλλοτινά,
ετούτοι λιμπιζόντουσαν, πλούτη
να αποκτήσουν,
κουρσεύοντας εσένανε, του
νότου αρχοντιά.
Μαστόροι στα δρομάκια σου, σε
κάθε γειτονιά,
μ αγάπη ζωγραφίζουνε τα όμορφα
ξυστά.
Κυρούλες στα σκαλάκια σου, μαστίχα
ξεδιαλέγουν,
με κόπο τη κεντίσανε, χαράματα
θαρρώ,
απ' τ' Άγιου Ισίδωρου τα δάκρυα
φυτεμένο,
ευλογημένο δέντρο, μοσχοβολιά αξέχαστη,
στου ξένου το μυαλό.
Μαγεία το "λιβάδι" σου, το χουν
αγκαλιασμένο,
καφενεδέκια, εκκλησιές, τόπος
ζωγραφιστός,
σε πανηγύρια κι γιορτές "πυργούσικο"
χορεύουν,
χαράματα, ακούραστοι, ως να βγει
ήλιος λαμπρός."
