Τοπίο με Ελάφι // Γιώργος Δεπάστας |
σε πρωτοείδα,
κοκκινομάλλα όμορφη λεπτή
σαν τη μυρτιά,
αγνάντευες, δε κοίταζες, στου
νου σου τα ταξίδια,
για μια αγάπη που χάσες, που
φυγε μακριά.
Ευάλωτη, αφύλακτη, στου κυνηγού
τα θέλω,
σαν το ελάφι, αμέριμνη, που βόσκει
στη σκιά,
σε κοίταζα, αχ έβλεπα, κορμί
αγαλματένιο,
που περιμένει αιδήμονα του
γλύπτη μαχαιριά.
Σ αγκάλιασα, σε φίλησα, τη νύχτα
γίναμ' ένα,
στου πόθου την παγίδα, επιάστηκες
ξανά,
σώμα και νου παρέδωσες, αμαχητί,
σε μένα,
σα ψάρι εσπαρτάραγες στα δίχτυα
του ψαρά.
Χαράματα σα ξύπνησες δίπλα σου
δε με δες,
θήραμα ήσουν ζηλευτό μόνο
για μια βραδιά."
"Πρώτα βήματα"
Θανάσης Καλλονιάτης
Εκδόσεις ΑΛΦΑ ΠΙ