"Καρδιάς κομμάτια, πόνος ψυχής,
ανθρώποι μελαγχολικοί,
σκυφτοί, μη θρηνείς.
Κάθε τέλος ειν' αρχή,
μονοπάτι δύσβατο
τούτη η ζωή,
τι ζητάμε,
θαρρώ στοργή.
Σάρκας ηδονές, σμίγουν τα
κορμιά,
κίβδηλη αγάπη,
για μια στιγμή μονάχα,
πετά η καρδιά ψηλά,
όλους μας ξεγελά.
Τούτο μόνο ζητώ, στ' μυαλού μου το κενό,
μόνο να σε δω,
στη κορφή ν' ανέβουμε αντάμα,
τη μορφή σου να θωρώ ,
ας σβήσω,
στο φιλί σου το στερνό".
Θανάσης Καλλονιάτης - Κατοχυρωμένo - 2022
